De kop is er weer af; inkijkje in ons werk

Soms lijkt het alsof de vakantie alweer mijlenver achter ons ligt en toch…; het slechts een dikke maand geleden dat we allemaal weer van start zijn gegaan.

Deze eerste maand stond bij ons in het teken van opstarten. We begonnen met heel veel nieuwe trajecten en maakten een doorstart met het tweede jaar van al bestaande trajecten.

Hoe doen wij dat opstarten?

Eigenlijk is onze eerste bijeenkomst een grote start/prikkel-activiteit, zoals we die kennen vanuit de thema’s van wereldoriëntatie. Tijdens de eerste bijeenkomsten van het jaar zetten we samen met de deelnemers het dalton-kwaliteitskader neer waarbinnen we met elkaar aan het werk gaan. We doen dit door terug te gaan naar de oorsprong van het daltononderwijs en de bedoeling van het werken vanuit de daltonkernwaarden en hoe deze concreet inhoud en vorm krijgen. We initiëren het goede gesprek tussen teamleden en expliciteren wat dit van een ieder vraagt. En we oefenen in het echt leren kijken door de ogen van het kind om te horen wat het behoeft om met plezier te leren en wat het van jou persoonlijk vraagt daar naar te kunnen luisteren. Zo komen we met elkaar tot inspirerende doelen op drie niveaus, waar we langere tijd mee aan het werk kunnen.

Waarnaartoe werken we in de ontwikkeling van dalton in de groepen?
Waarnaartoe werken we in de groei als daltonteam?
Wat vraagt het kind ons persoonlijk te ontwikkelen in bovenstaande twee aspecten?

Wij geloven dat deze werkwijze zorgt voor eigenaarschap en het mobiliseren van teamleden om hun daltondromen – net zoals Helen Parkhurst destijds deed – waar te maken.
De echte scholing vindt immers pas plaats na de bijeenkomst. Of zoals Helen Parkhurst zei: Experience is indeed the only real teacher.

Wat vraagt het ene (voor jou lastige) kind jou te ontwikkelen in de groep? Welke kleine stap wil je hierin komende periode zetten?

We kijken nu al uit naar de leeropbrengsten die de deelnemers meebrengen, wanneer we ze in november weer ontmoeten.