Verandering van tijdperken

We leven niet in een tijdperk van verandering,

maar in een verandering van tijdperken.

De eenvoud in deze zin van Jan Rotmans dringt diep binnen. Het voelt zo waar! En tegelijkertijd doemt er van alles op. Zie ik hoe we toch veelal gevangen zitten in het " oplossen " van vraagstukken. Wat veelal betekent dat we vraagstukken proberen te tackelen vanuit het bestaande paradigma.

De zin serieus nemen betekent voor mij de vaste grond onder mijn voeten durven loslaten, wankelen, het andere toelaten, ontvangen en waarnemen wat er dan ontstaat. Het vraagt een andere insteek, een andere manier van werken. Een van onderzoeken, ontwikkelen, delen en ontdekken wat je dan weet. Een manier van werken waarin ik voldoening vind, voel dat ik leef, ertoe doe. Een manier die onzekerheid met zich mee brengt, dat o zo recht doet aan het niet weten wat het nieuwe tijdperk in huis heeft.

In mijn relatie met mijn twee kinderen ontmoet ik elke dag opnieuw wat zij van mij nodig hebben om op te groeien in deze periode van verandering van tijdperken. Liefdevol laten ze me zien waar ik gevangen zit en waar nieuwe ruimtes betreden kunnen worden. Ze nodigen me uit daar stem aan te geven.

En zo begon, ik denk toen mijn oudste naar groep 1 ging, 13 jaar geleden mijn onderzoek naar waar het in onderwijs in wezen om draait en welke bijdrage ik daarin heb. Nu ze puber zijn, wordt het tijd dat wat ik weet volwassen te laten worden en verbonden naar buiten te brengen. Over het onderzoek dat dit met zich meebrengt gaat dit blog.