Reflecterende goede voornemens

Rondom de kerstvakantie verzorgen wij al jaren een moment van bezinning, zowel op scholen als voor onszelf. Zo kwamen we afgelopen vrijdag 5 januari als opleiders van Wenke Perspectief bij elkaar om terug te blikken op de afgelopen vier maanden en vooruit te kijken naar de komende vier maanden.
Interesse in hoe ik dit heb aangevlogen? Hieronder doe ik hiervan kort verslag.

Hoe geven jullie op school vorm aan het delen van goede voornemens?

Wij geloven in het stilstaan bij wat achter ons ligt om gericht vooruit te kunnen kijken. Dat dit helpt om ons losser te kunnen maken van de waan van de dag en te werken aan wat we echt willen. Natuurlijk voel ook ik tijdens het voorbereiden van de agenda de druk van de hoeveelheid praktische punten die we willen bespreken. Maar met het motto van de bijeenkomst op m'n netvlies, kies ik er bewust voor ruimte te geven aan het bezinnen en maak er een werkvorm van.

"Een punt zetten maakt ruimte voor een nieuw begin"

Ik start met een introductie, waarvoor ik het boven beschrevene deel en 10 IK-vragen voorlees van de kaart "Een punt zetten maakt ruimte voor een nieuw begin".

Het is niet de bedoeling de 10 vragen te beantwoorden, maar dat de vragen je wakker maken om drie impactvolle gebeurtenissen in relatie tot het werk in de afgelopen vier maanden naar boven te laten komen. Ik deel drie lege kaartjes uit om ze op te schrijven. We nemen hiervoor zeven minuten de tijd.

Iedere keer ben ik opnieuw verrast over de verbinding die ontstaat als je samen stil bent en zelfstandig stilstaat bij de anekdotes die op dat moment omhoog komen uit de afgelopen periode.

Wat het ons opleverde?
- Tijd om te reflecteren en het besef hoe weinig tijd dit relatief kost.
- Het brengt discrepanties in beeld. Vaak dingen die vanuit de historie erin zijn geslopen, die vragen om veranderen.
- Het creëert besef wat dalton echt is en dat je elkaar nodig hebt om daar handen en voeten aan te geven.
- Het licht op wat van waarde is.

Alleen hierom vraag ik me al af, waarom zo werken met elkaar geen gemeengoed is. Het brengt heel eenvoudig de kern naar boven van wat er in ons werk speelt, waar we iets mee kunnen.

Vervolgens hebben we de anekdotes voorgelezen en aan elkaar teruggegeven welke twee woorden voor ons de kern raken. Verrassend genoeg wordt het als een reflectielijstje aandachtspunten voor de uitvoering van ons werk, hoe we te werk willen gaan.

Delen van anekdotes en de kern teruggeven wordt verrassend genoeg één reflectielijstje voor ons werk de komende maanden.

Waar we voor gaan?
- dichter bij je/onszelf komen/blijven
- discrepanties uitspreken
- initiatief nemen boosteren
- authentiek voorleven
- werken vanuit een warme relatie
- nieuwe ruimte geven en nemen
- werken met hoofd-hart-handen

Afsluitend lees ik de 10 WIJ-vragen voor en vraag ik naar ieders voornemen voor de komende 4 maanden in het werk en ons samenwerken.
De uitgesproken goede voornemens geven helderheid, scherpte en richting in ieders rol en taak. Doordat we het gedeeld hebben, kunnen we elkaar er ook uitnodigend aan houden en in april kijken hoe we onszelf hierin ontwikkeld hebben.

Mijn goede voornemen?
Vragen stellen en het besef verstevigen van de werking ervan.